Martin | 31 augustus, 2014 | Reizen, Zomerreis 2014 IJsland
De IJslanders
Normaal gesproken hebben wij gedurende een reis geregeld contact met de lokale bevolking, de ene reis iets meer dan de andere. Tijdens deze reis viel het ons op dat we relatief weinig contact met de IJslandse bevolking hadden, ook al spraken de meesten prima Engels en was de bereidwillendheid om ons in het Engels te woord te staan uitermate goed. Nu zijn er natuurlijk ook niet zo enorm veel IJslanders, de helft van de totale bevolking woont in Reykjavik, een stad die qua inwoners net zo groot is als Dordrecht. De rest, een goede 200.000 mensen, woont voornamelijk langs de kustlijn. Tja, als je dan voornamelijk in het binnenland aan het rijden bent loop je maar weinig kans om iemand te spreken te krijgen natuurlijk.
Wat wel opviel is iets waar ik me in bijvoorbeeld noord- Scandinavië ook erg aan kan storen: het geen boe of bah zeggen als men ergens binnen komt of weg gaat, geen gedag na het afrekenen bij een kassa en geen ‘pardon, mag ik er even langs’ als je in een supermarkt iets te uitgebreid in gedachten staat. Wellicht ouderwets van ons, maar wij hechten waarde aan ’tot ziens!’.
Ook opvallend is hoe open en toegankelijk de rangers zijn die in het binnenland de boel in de gaten houden, een klus die niet licht opgevat moet worden met al die zichzelf overschattende toeristen, een uitermate wispelturige natuur en een interessante combinatie van die twee. We hebben er een paar gesproken en stuk voor stuk namen ze de tijd voor ons, tonen interesse en geven zeer actuele informatie mee.
IJsland
Tijdens het schrijven van het reisverhaal hebben we al een paar keer wegens gebrek aan woorden laten weten dat IJsland zich maar lastig laat vatten in woord of beeld. Het is moeilijk om de diversiteit van het landschap te beschrijven, hoe fantasy-achtig het soms kan zijn en aan de andere kant hoe bruut en doods het soms kan over komen, alsof je op de maan bent. Een eindeloze zwarte gruisvlakte gaat opeens over in een gif-groene deken van mos, eeuwenoud gletscher ijs dat reikt tot in een geothermisch gebied met rode, gele en groene rotspartijen en dan opeens zit je weer op een hoogvlakte en zie je een uur lang alleen maar gravel…
IJsland is echt een land dat je een keer zelf gezien moet hebben, het geeft je een kijkje onder de rokken van moeder aarde. Vooral als je vooraf iets over vulkanen en uitstroomgesteenten (lava) leest dan valt met regelmaat je mond open van verbazing, zo openbarend is het reizen door dit land.
Zijn we nu helemaal ‘into Iceland’ en gaan we volgend jaar weer? Geen denken aan. Het is een prachtig land, maar zo zijn er nog zoveel prachtige landen te ontdekken met weer hun eigen bijzonderheden.
IJsland kent namelijk ook een paar aspecten die helemaal niet zo geweldig zijn… De morenevelden bijvoorbeeld, de eindeloze vlaktes met alleen maar stenen, stenen en nog eens stenen en het bijbehorende constante gejutter. Bouten die los trillen, steenstof overal, sterren in de voorruit, noem maar op. En het is nu eenmaal een aanzienlijk deel van het binnenland zo, er is geen ontkomen aan als je wat wilt zien behalve de rondweg.
In andere delen van het binnenland heb je juist weer te maken met vlijmscherp vulkanisch gesteente dat behoorlijk wat waakzaamheid met zich mee brengt of een royale voorraad reservebanden. Wijzelf hebben geen banden lek gereden, mede dank zij het besluit om op brede muds deze reis te gaan ondernemen. Het is wel heel duidelijk een aanslag geweest op onze banden, getuige de huidige staat van de banden.
De belangrijkste reden echter om geen behoefte meer te hebben aan een herhaling is de moeilijkheidsgraad van de beschikbare routes. Er zijn tijdens onze reis eigenlijk maar twee momenten geweest dat we een route vonden met de moeilijkheidsgraad die we normaal gesproken dagelijks proberen op te zoeken. Een diepe doorwading scharen we niet onder ‘moeilijk’, we vinden dit soms meer de categorie ‘blij dat er beschermplaten onder de auto zitten’. Nee, qua moeilijkheidsgraad valt IJsland wat ons betreft onder redelijk gemakkelijk.
Wat ook minder aantrekkelijk is, is de enorme hoeveelheid Franse en Italiaanse toeristen. In grote getale trekken ze in een lange sliert door het land, de meeste gelukkig per camper over de rondweg maar ook een deel per gehuurde 4×4 door het binnenland. Dat is voor een stel dat voornamelijk winterreizen doet en dan het rijk zo goed als alleen heeft, erg wennen. Maar ja, helaas is IJsland in de wintermaanden maar voor een klein deel toegankelijk en ben je dus gebonden aan de zomermaanden, het hoogseizoen.
We hebben een geweldige vakantie gehad waar we nog vaak aan terug zullen denken en herhalen het nog maar een keer: IJsland is echt een land dat je een keer zelf gezien moet hebben.
Wacht er echter niet te lang mee, de milieu groeperingen moeten alle zeilen bij zetten om de regering ervan te weerhouden om in hoog tempo stuwmeren en waterkracht centrales aan te leggen nadat de haalbaarheidsstudie voor energie export naar Schotland positief is gebleken…
