Martin | 5 september, 2009 |
In de stromende regen hebben we de tent ingepakt en zijn op pad gegaan.
Onze poging de Veľký bok (een berg in de Muranska Planina, 1727m) te bedwingen strandde al in vroeg stadium; de weg er naar toe was afgesloten en de berg was dicht. (huh??)
Terug dus naar Strba en door naar Kralova Lehota waar we onszelf een uitstekende lunch hebben laten serveren. Bij Valaska was er natuurlijk geen spoor te bekennen van de fameuze grotten aldaar en zijn in die omgeving maar een stuk omhoog gereden richting Tale.
Daar vonden we een heel aardige bosweg met asfalt van minstens 30 jaar oud terug naar beneden. Een potholeroad was er niks bij.
Onderweg naar de volgende camping -nog steeds in erg wisselend weer- zijn we even gestopt bij Slovenska Lupea, een prachtig slot. Helaas is dit slot prive eigendom en niet toegankelijk.
Bij Kremnica draaien we de camping op en zetten snel de nog kletsnatte tent op. Aardige camping, sanitair is ok, 14 stuks hutjes rondom voor de gemakkelijke kampeerder.
Let op bij hutje 5, daarvan hebben we ontdekt dat het bankje erg gammel is en uit elkaar valt als je het tracht naar je tent te verplaatsen. Maar wellicht is dat inmiddels wel weer opgelost, of heeft hutje 5 geen bankje meer.
Plots een change of plan: Goed en wel zijn we geïnstalleerd en gereed voor de avond, komt er een groep van 45 mensen uit een touringcar rollen en bevolkt in 1 klap alle hutjes rondom ons.
Het blijkt een Slowaakse familie te zijn die een bruiloft komt vieren. De hutten zijn nog niet verdeeld -met een boel geschreeuw- en de flessen gaan al van hand tot hand en er hangt een merkwaardige sfeer.
De families lijken nog erg aan elkaar te moeten wennen.
Stilzwijgend staan we binnen 3 minuten gereed en gaan naar een camping even verderop. Deze camping is leeg, we zijn er als enige en de eigenaar vind het niet de moeite om ons te registeren, zijn seizoen zit er al op. We krijgen een borrel en moeten het onszelf verder maar naar ons zin maken, als we maar niet verwachten dat er betaald kan worden, z’n boeken zijn al afgesloten. We vinden het -net als hem- wel best zo en vallen naast een vrolijk kabbelend beekje in slaap.
