Martin | 27 december, 2011 |
Sightseeing is vaak een wat onderbelicht aspect van onze vakanties, de meeste aandacht gaat nu eenmaal uit naar het ontdekken van zoveel mogelijk fraaie routes die we kunnen rijden en het genieten van de natuur waar wij ons in begeven.
Op momenten dat wij tijdens de reis een pauze hebben zoals nu om met familie de kerstdagen door te brengen is er tijd voor de meer toeristische zaken; het regulier sightseeing.
Voor de gelegenheid zijn wij vandaag bloot gegaan, dat wil zeggen zonder auto. Nee werkelijk, ik voel me alsof ik zonder kleren op pad ga als onze Defender er niet bij is, er mist iets.
Maar ja, de Defender heeft slechts twee zitplaatsen en met z’n vieren op pad gaan met twee auto’s is niet erg MVO en past niet in het bedrijfsbeleid. Nou is er niks mis met de auto van Paula, de vriendin van mijn vader, ze rijd namelijk een grand vitara wat een prima auto is voor dit soort uitstapjes.
De eerste attractie van vandaag waren de kanonnen van Mazarron. Nee, niet die van de film, die staan in Griekenland, maar deze jongens deden er zeker niet voor onder.
Op een klif hoog boven de middellandse zee bij het plaatsje Mazarron staan twee reusachtige lange afstand kanonnen uit vroeger tijden.
Het bijbehorende fort is in een opmerkelijke staat. Het is duidelijk zichtbaar dat men er de nodige tijd en energie in heeft gestoken om het geheel te conserveren, maar heeft niet de moeite genomen om dat ook binnen te doen. De lokale jeugd heeft een poging ondernomen om de bouwwerken met wat persoonlijke noten in de vorm van de zogenaamde graffiti kunst wat op te leuken maar heeft daar hopeloos in gefaald. Wat kan ons het schelen dat ‘Boz’ daar geweest is en dat dan ook nog eens in historisch incorrecte kleurzetting heeft vermeld.
Wij hopen dat men volgend jaar de renovatie verder af maakt en als ze dan toch bezig zijn: een koffiebar zou fijn zijn. Zo eentje met zo’n kastvitrine met petit fours, het hoeft niet overdadig allemaal. Afijn, op zich is het wel een aanrader voor wie ooit in deze regio is, het is indrukwekkend om te zien. Beklim ook zeker even een van de twee uitkijktorens naast de kanonnen, met een beetje fantasie sta je meteen te loeren of je geen verdachte schepen ziet.
En neem een zaklamp mee want je breekt je nek als je dieper het fort in wilt gaan onder de geschutskoepels.
Via binnenwegen zijn we vervolgens naar Lorca gereden, het stadje dat in mei van dit jaar door een aardbeving getroffen is. Nu kwamen wij eigenlijk alleen voor het broderie museum en de immense burcht die boven de stad uit reikt. Bij het vvv echter – dat overeind gehouden werd door een enorme staalconstructie- vertelde men ons van het voorval en dat de wederopbouw nog in volle gang was.
Na een wandeling door het centrum waren we diep onder de indruk geraakt van het natuurgeweld dat deze mensen overkomen is en om de lokale middenstand onze steun te betuigen hebben we ons tegoed gedaan aan een voortreffelijke maaltijd. Inmiddels was echter wel de werkdag voor het personeel van het museum in het stadium gekomen dat er hoognodig even geslapen moet worden, dus daar konden we niet meer naar toe.
Zoals je ziet zijn we nog steeds niet gewend aan dat gekke Spaanse gedoe. Op naar de burcht dus. Ook de burcht heeft serieuze schade op gelopen, niet alleen van de aardbeving maar ook van het gebakkelei met de moren wat langer geleden.
Momenteel is men druk doende het een en ander te renoveren en toornen hijskranen hoog boven het fort uit. We zijn verheugd te kunnen melden dat de verlichting van de buitenzijde van de burcht inmiddels gereed is.
Nou vraag je je wellicht af wat je met deze mededeling moet, maar aangezien deze verlichting ter waarde van een kwart miljoen euro EU geld ook en beetje van jouw is vind je het misschien leuk om te weten dat het klaar is.
Verdere bezichtiging van de burcht hebben we achterwege gelaten, het is nu teveel bouwput om van de ambiance te kunnen genieten.
Donkere wolken pakten zich samen en we besloten terug te rijden naar de camping om een poging te doen de tent droog ingepakt te krijgen aangezien we morgen weer verder trekken. Nog geen tien minuten na dat we klaar waren barstte het los met onweer, bliksem en meer van zulk natuur geweld en machtsvertoon. Ons deert het niet, wij slapen er alleen maar lekkerder op…
