Martin | 31 juli, 2010 |
Vandaag reden we het meest oostelijke deel van Finskogane, aangrenzend met Zweden.
Een enorm uitgetrekt bosgebied met weinig hoogteverschil. Lange, rechte wegen, zowel de verharde als onverharde wegen. Vermoeiend saai eigenlijk, met nergens een bospad te vinden met enige uitdaging.
Het gebied heeft -volgens zeggen- een van de grootste eland populaties. Hoewel de eland zich over het algemeen pas tegen de schemer laat zien, ga je dan toch de hele dag zitten zoeken of je er eentje ziet. Tegen drie uur ’s middags verklaarde ik de eland voor mythe en nog geen 10 seconden later stond er eentje pontificaal voor ons midden op de weg. Volgens Liz nog maar een jonkie, maar het was het grootste eland die ik van zo dichtbij gezien had.
Wild kamperen vandaag. Diverse mooie plekjes gezien gedurende de dag alleen nog te vroeg om al te stoppen. Dan betrekt de lucht opeens en wel zo overtuigend dat we eieren voor ons geld kiezen en naar Elverum rijden. Terecht en goed ingeschat, ’s avonds breekt de hel los met een overweldigend onweer en hoosbuien.
Overigens heeft Elverum een erg prettige camping met prima voorzieningen.
