Martin | 2 augustus, 2010 |
Lillehammer centrum: voor beiden was het meer dan 10 jaar geleden sinds ons laatste bezoek aan Lillehammer dat hedentendage niet zo Lille meer is, het is een uit de kluiten gewassen stad geworden. Het oude stadscentrum is nog als vroeger en best leuk om even in rond te lopen.
De brug over het Mjøsa (het grootste meer in Noorwegen) bracht ons tot Vingnes waar we bij Vottestad ondanks een paar dichte wegen toch een paar heel leuke routes hebben kunnen rijden. Het is wel zoeken in deze omgeving, maar mogelijkheden zijn er nog zeker wel.
Liz wilde graag nog eens naar Hundefossen waar een nalatenschap van onze held Ivo Caprino te vinden zou zijn. Het bleek tot een efteling-achtig familiepark geworden dat nou niet echt onze interesse had. Ook hordes gillende kinderen waren iets te veel van het goede, verder dus!
We namen de hoofdweg naar Gjøvik waar we wat boodschappen gedaan hebben om vervolgens door te rijden naar Toten. Tussen Skurvekampen en Skålåsenvonden we bij Svarttjern een ideale kampeerplek waar we onze elanden zoektocht voort hebben gezet. Wederom wel alle signalen van aanwezigheid van elenden, maar daar bleef het bij.
Wel heerlijk rustig gegeten en geslapen daar, een droomplekje voor de wildkampeerder.
